In moderne draadloze communicatiesystemen zijn duplexers, triplexers en quadplexers belangrijke passieve componenten voor multiband signaaloverdracht. Ze combineren of scheiden signalen van meerdere frequentiebanden, waardoor apparaten meerdere frequentiebanden tegelijkertijd kunnen verzenden en ontvangen met gedeelde antennes. Ondanks de verschillen in naam en structuur zijn hun basisprincipes vergelijkbaar, met als belangrijkste verschil het aantal en de complexiteit van de verwerkte frequentiebanden.
Duplexer
Een duplexer bestaat uit twee filters die een gemeenschappelijke poort delen (meestal een antenne) en worden gebruikt om de functies van zenden (Tx) en ontvangen (Rx) op hetzelfde apparaat te implementeren. Hij wordt voornamelijk gebruikt in frequentiedivisieduplexsystemen (FDD) om wederzijdse interferentie te voorkomen door zend- en ontvangstsignalen te scheiden. Duplexers vereisen een hoge isolatiewaarde, meestal boven de 55 dB, om ervoor te zorgen dat het verzonden signaal de gevoeligheid van de ontvanger niet beïnvloedt.
Triplexer
Een triplexer bestaat uit drie filters die een gemeenschappelijke poort delen. Hiermee kan een apparaat signalen van drie verschillende frequentiebanden tegelijkertijd verwerken en wordt vaak gebruikt in communicatiesystemen die meerdere frequentiebanden tegelijk moeten ondersteunen. Het ontwerp van de triplexer moet ervoor zorgen dat de doorlaatband van elk filter andere filters niet belast en voldoende isolatie biedt om onderlinge interferentie tussen frequentiebanden te voorkomen.
Quadplexer
Een quadplexer bestaat uit vier filters die een gemeenschappelijke poort delen. Hiermee kan het apparaat signalen van vier verschillende frequentiebanden tegelijkertijd verwerken en is het geschikt voor complexe communicatiesystemen die een hoge spectrale efficiëntie vereisen, zoals carrier-aggregatietechnologie. De ontwerpcomplexiteit van de quadplexer is relatief hoog en moet voldoen aan strenge eisen voor kruisisolatie om ervoor te zorgen dat de signalen tussen de frequentiebanden elkaar niet storen.
Belangrijkste verschillen
Aantal frequentiebanden: Duplexers verwerken twee frequentiebanden, triplexers verwerken drie frequentiebanden en quadplexers verwerken vier frequentiebanden.
Ontwerpcomplexiteit: Naarmate het aantal frequentiebanden toeneemt, nemen ook de ontwerpcomplexiteit en isolatievereisten dienovereenkomstig toe.
Toepassingsscenario's: Duplexers worden vaak gebruikt in eenvoudige FDD-systemen, terwijl triplexers en quadplexers worden gebruikt in geavanceerde communicatiesystemen die meerdere frequentiebanden tegelijkertijd moeten ondersteunen.
Inzicht in de werkingsmodi en verschillen tussen duplexers, triplexers en quadplexers is cruciaal voor het ontwerpen en optimaliseren van draadloze communicatiesystemen. De keuze van het juiste multiplexertype kan het spectrumgebruik en de communicatiekwaliteit van het systeem effectief verbeteren.
Plaatsingstijd: 03-01-2025