In moderne draadloze communicatiesystemen zijn duplexers, triplexers en quadplexers belangrijke passieve componenten voor het realiseren van multi-band signaaloverdracht. Ze combineren of scheiden signalen van meerdere frequentiebanden, waardoor apparaten meerdere frequentiebanden tegelijkertijd kunnen verzenden en ontvangen terwijl ze antennes delen. Ondanks de verschillen in namen en structuren zijn hun basisprincipes vergelijkbaar, met als belangrijkste verschil het aantal en de complexiteit van de verwerkte frequentiebanden.
Duplexer
Een duplexer bestaat uit twee filters die een gemeenschappelijke poort delen (meestal een antenne) en worden gebruikt om de functies zenden (Tx) en ontvangen (Rx) op hetzelfde apparaat te implementeren. Het wordt voornamelijk gebruikt in frequentieverdeelde duplex (FDD)-systemen om wederzijdse interferentie te voorkomen door zend- en ontvangstsignalen te scheiden. Duplexers vereisen een hoog isolatieniveau, meestal boven de 55 dB, om ervoor te zorgen dat het verzonden signaal de gevoeligheid van de ontvanger niet beïnvloedt.
Triplexer
Een triplexer bestaat uit drie filters die een gemeenschappelijke poort delen. Hiermee kan een apparaat signalen van drie verschillende frequentiebanden tegelijkertijd verwerken en wordt vaak gebruikt in communicatiesystemen die meerdere frequentiebanden tegelijkertijd moeten ondersteunen. Het ontwerp van de triplexer moet ervoor zorgen dat de doorlaatband van elk filter andere filters niet belast en voldoende isolatie biedt om wederzijdse interferentie tussen frequentiebanden te voorkomen.
Quadplexer
Een quadplexer bestaat uit vier filters die een gemeenschappelijke poort delen. Hierdoor kan het apparaat signalen van vier verschillende frequentiebanden tegelijkertijd verwerken en is het geschikt voor complexe communicatiesystemen die een hoge spectrale efficiëntie vereisen, zoals carrier-aggregatietechnologie. De ontwerpcomplexiteit van de quadplexer is relatief hoog en moet voldoen aan strikte kruisisolatie-eisen om ervoor te zorgen dat de signalen tussen de frequentiebanden niet met elkaar interfereren.
Belangrijkste verschillen
Aantal frequentiebanden: Duplexers verwerken twee frequentiebanden, triplexers verwerken drie frequentiebanden en quadplexers verwerken vier frequentiebanden.
Ontwerpcomplexiteit: Naarmate het aantal frequentiebanden toeneemt, nemen ook de ontwerpcomplexiteit en isolatie-eisen dienovereenkomstig toe.
Toepassingsscenario's: Duplexers worden vaak gebruikt in standaard FDD-systemen, terwijl triplexers en quadplexers worden gebruikt in geavanceerde communicatiesystemen die meerdere frequentiebanden tegelijkertijd moeten ondersteunen.
Het begrijpen van de werkmodi en verschillen tussen duplexers, triplexers en quadplexers is van cruciaal belang voor het ontwerpen en optimaliseren van draadloze communicatiesystemen. Door het juiste multiplexertype te selecteren, kunt u het spectrumgebruik en de communicatiekwaliteit van het systeem effectief verbeteren.
Posttijd: 03-jan-2025
