Coupler is een passief apparaat dat wordt gebruikt om signalen tussen verschillende circuits of systemen te verzenden. Het wordt veel gebruikt in radiofrequentie en magnetronvelden. De hoofdfunctie is om een bepaald vermogen van het vermogen van de hoofdtransmissielijn naar de secundaire lijn te koppelen om signaalverdeling, monitoring of feedback te bereiken.
Hoe de koppeling werkt
Koppelingen bestaan meestal uit transmissielijnen of golfgeleiderstructuren, die een deel van de signaalergie in de hoofdlijn overbrengen naar de koppelingspoort door het koppelingseffect van elektromagnetische velden. Dit koppelingsproces heeft geen significante invloed op de signaaltransmissie van de hoofdlijn, waardoor de normale werking van het systeem wordt gewaarborgd.
Hoofdtypen van koppelingen
Directionele koppeling: het heeft vier poorten en kan een deel van het ingangssignaal directioneel koppelen aan een specifieke uitvoerpoort voor signaalbewaking en feedbackregeling.
Power Divider: distribueert invoersignalen naar meerdere uitvoerpoorten in gelijke verhoudingen, vaak gebruikt in antenne-arrays en multi-channel systemen.
Hybride koppeling: het kan het ingangssignaal delen in meerdere uitgangssignalen van gelijke amplitude maar verschillende fasen. Het wordt veel gebruikt in fase -shifters en evenwichtige versterkers.
Belangrijkste parameters van de koppeling
Koppelingsfactor: geeft de verhouding aan van het signaalvermogen dat door de koppelingspoort tot het ingangsvermogen wordt ontvangen, meestal uitgedrukt in decibel (DB).
Isolatie: meet de mate van signaalisolatie tussen ongebruikte poorten. Hoe hoger de isolatie, hoe kleiner de interferentie tussen poorten.
Invoegverlies: verwijst naar het vermogensverlies wanneer het signaal door de koppeling gaat. Hoe lager het invoegverlies, hoe hoger de efficiëntie van de signaaloverdracht.
Standing Wave Ratio (VSWR): weerspiegelt de impedantie -matching van de koppelingspoort. Hoe dichter de VSWR bij 1 is, hoe beter de bijpassende prestaties.
Toepassingsgebieden van koppelingen
Signaalbewaking: in radiofrequentiesystemen worden koppels gebruikt om een deel van het signaal voor monitoring en meting te extraheren zonder de overdracht van het hoofdsignaal te beïnvloeden.
Krachtverdeling: in een antenne -array worden koppelingen gebruikt om signalen gelijkmatig te verspreiden naar individuele antenne -elementen om bundelvorming en richtingcontrole te bereiken.
Feedbackregeling: in versterkercircuits worden koppels gebruikt om een deel van het uitgangssignaal te extraheren en terug te voeren naar de ingang om versterking te stabiliseren en de lineariteit te verbeteren.
Signaalsynthese: in communicatiesystemen kunnen koppels worden gebruikt om meerdere signalen te synthetiseren in één signaal voor eenvoudige transmissie en verwerking.
Nieuwste technologische vooruitgang
Met de snelle ontwikkeling van communicatietechnologie nemen de prestatievereisten van koppels in termen van hoge frequentie, hoog vermogen en brede bandbreedte voortdurend toe. In de afgelopen jaren zijn koppelingsproducten op basis van nieuwe materialen en nieuwe processen blijven ontstaan, met een lager inzetverlies, hogere isolatie en bredere operationele frequentieband, die voldoen aan de behoeften van 5G -communicatie, radarsystemen, satellietcommunicatie en andere gebieden.
conclusie
Als een belangrijke component in RF- en microgolfsystemen spelen koppels een belangrijke rol bij signaaloverdracht, verdeling en monitoring. Inzicht in het werkingsprincipe, het type, de belangrijkste parameters en applicatiegebieden zal helpen om de juiste koppeling te selecteren en systeemprestaties in werkelijke projecten te optimaliseren.
Posttijd: Jan-02-2025
